26 Aralık 2014 Cuma

NERDEN BAŞLAMALI , NASIL YAPMALI ?

  İşime, iyi buğday tohumlarını biriktirmiş ve bereketli bir parça toprak bağışlanmış bir köylü gibi başladım. Dilediğim gibi ekip biçecektim. Ama öyle olmadı. Toprağın üstündeki otları ayıkladığımda altın buldum.
                         Otlar çok değerli bir hazineyi saklıyormuş.”
                                                       Maria Montessori / 1907





            Bebeği olacağını öğrenen bir çok annenin yaptığı gibi ben de derin derin araştırmalara başladım. Kitaplar alıyor, okuyor, henüz doğmamış bebeğimi nasıl mükemmel yapabileceğim üzerinde düşünüp, kafa yoruyordum. Eşimin ve doktorumun deyimiyle ise kafayı yiyordum .J  İkiz bebeklerimin olacağını öğrenmemle birlikte araştırmalarım 2 kat arttı, sorularıma soru eklendi ve doktorum bile bıkmıştı benden. Kitap okumanın yanında sürekli internetten araştırma yapıyordum. Bilirsiniz bir çok anne de aynı süreçlerden geçer. Hamileyken hafta hafta gelişimi araştırılır, hangi besinler bebeğe kilo aldırır hangileri boş kaloridir vs diye uzar gider bu listeJ Bebek doğduktan sonra ise anne sütü ve 6. Aydan sonra ek gıdalar, çocuğumu nasıl beslemeliyim vs bunlar araştırılır. Sonra ek gıda rayına oturur, bebeğimiz artık bizimle anlamlı iletişim kurmakta, oyun oynamaktadır. Anneler boşluğa düşmez bu aşamada, araştırmalara hemen yenisi eklenir: Çocuğumu nasıl eğitmeliyim? Bu aşamada karşımıza Montessori denen bir yöntem çıkar. Fazlaca bilgi eksikliğinin yanında , tekrarlanan aynı bilgiler, bilgi kirliliği bir türlü yöntemi tam anlamamamıza neden olur. Gruplara üye olursunuz, bloglardan takip edersiniz. Sonuç korkunç! Milletin çocuğu uzaya uçuyor biz ise hala araba sürüyoruz ! 18 aylık çocuk dişini fırçalıyor, 2 yaşında çocuk bıçak tutuyor, 3 yaşında çocuk güneş tutulmasını öğreniyor, problem çözüyor, oyuncaklarını topluyor ve son derece düzenli, etkinlik yapmaya bayılıyor, sizin çocuğunuz sadece mama derken milletin çocuğu hikaye anlatıyorJ Yani yok yok . Doğal annelik içgüdüsüyle “ben nerde yanlış yaptım , neden olmuyor, nereden başlayacağım” soruları beynimizi kemirmeye başlıyor.  Peki ben nerden başladım:

            Montessori yöntemini üniversitede zihinsel engellilerin eğitimi konusunda öğrenmiştik. Ama sadece zihinsel engellilerin eğitimi! Hiç kimse bunun her çocuğa uygulanabilecek bir sistem olduğunu söylemedi, biz de anlamadık nedense ve orada kaldı bu konu. İkizlerimi en iyi şekilde eğitmek istiyordum ve bu yöntemi uygulayacaktım. Gel gelelim tek başına 2 erkek bebeğe birden bakacak olmam bir çok şeyi yapmamı engelledi. Ancak felsefe olarak kafamda vardı ve çocuklarımı kısıtlamadım, yerde ve geniş mekanlarda vakit geçirmelerini sağladım. Ellerine değişik dokuda ve ses çıkaran oyuncakları verdim. 11. Aylarda bakımları biraz daha rahatladı ve ben onlara bir şeyler hazırlayacak vakti buldum. Evet sevgili okur asıl başlık konumuza bu satırdan sonra giriş yapıyorum, ancak bir sonraki  yazıda J

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder